Grote fietsritten en gesponsorde schoenen.

In deze blog een klein verslag van de afgelopen paar lange ritten als voorbereiding voor de 24 uurs tocht die ik volgende week zal gaan maken.

3 weken geleden heb ik voor het eerst met mijn trekkingfiets een ronde van 100km gefietst. Het was een prachtige zondagmorgen en het was heerlijk rustig op de weg. Ik vertrok rond 07:30 en fietste via Nieuwdorp en Heinkenszand richting Goes en van daaruit via Noord Beveland weer terug. De versoepelingen die de afgelopen paar weken zijn doorgevoerd betekend dat de fietspaden weer een stukje voller zijn geworden, maar begin mei was hier nog geen sprake van! De puttertjes vlogen op uit het gras als ik langs reed, en ook de gele kwikstaart ben ik met enige regelmaat tegen gekomen.
Moe maar voldaan kwam ik thuis aan. De rit ging goed, maar het zadel was nog niet perfect, voelde ik al snel.

Op moederdag leek het me een leuk idee om naar Roosendaal te fietsen, en terug. Het was prachtig weer, en er waren al wat meer mensen op de weg. De rit naar Roosendaal ging goed, al was het niet zo makkelijk om 70 kilometer tegen de wind in te fietsen. Het zonnetje was behoorlijk fel, dus bij aankomst stonden de wielermouwtjes op mijn armen. Na een paar uur kletsen en friet met biefstuk fietste ik rond 19:00 weer naar huis. Waar ik op de heenweg de kortste route had genomen (Krabbendijke, Rilland, Bergen op Zoom) ging ik op de terugweg via Huijbergen, Hoogerheide en Woensdrecht. Een prachtig stukje met wat meer hoogteverschil als in Zeeland. Leuk om te fietsen!
Het zadel zat me toch niet zo lekker, en rond 21:15 begon het te schemeren. Ik zette mijn licht aan zodat ik kon zien waar ik fietste. Een goede repetitie voor mijn 24 uurs tocht, waarbij ik de hele nacht door zal fietsen.

Fietsen in het donker is toch niet zo makkelijk als met daglicht. Je kunt niet zien wat er op de weg ligt, en als er een hobbel in het asfalt zit kun je er niet zo makkelijk omheen sturen. Om 22:15 kwam ik moe maar voldaan terug thuis. 152 kilometer op de teller en een paar lessen rijker. Dat zadel moet vervangen worden!

Vorige week zondag stapte ik terug op de wielrenfiets. Vandaag stond namelijk de tien (voormalig) Zeeuwse steden route op het programma. De versoepelingen die zijn doorgevoerd betekende dat we met een clubje van 5 man de weg op mochten. Dezelfde 5 waar we eigenlijk de Elfstedentocht op 1 juni mee zouden fietsen.

Vooraf maakten we goede afspraken over de onderlinge afstand, en het achter elkaar fietsen als we tegenliggers zouden passeren. Het beloofde een schitterende dag te worden!

Om 09:00 begonnen we met koffie en een bolus in Middelburg. Vol goede moed begonnen we aan onze fietstocht. De eerste stad was uiteraard Middelburg (1) waar het nog lekker rustig was. We hadden wind mee naar Veere (2) en daardoor reden we met bijna 30km/u over het fietspad. Eigenlijk hadden we bedacht om niet te snel te starten, maar de trappelende benen konden we lastig in bedwang houden. Via het Veerse Meer fietsten we naar Arnemuiden (3) waar we snel doorheen fietsten om via Lewedorp en ’s Heer Arendskerke (smal steegje!) in Goes (4) uit te komen. We raakten de weg een beetje kwijt in het centrum en de navigatie bleek niet helemaal te kloppen maar zo zagen we weer eens een heel ander deel van deze mooie stad!
Via de sluis bij Kats gingen we weer langs het Veerse Meer op weg naar Kortgene (5) waar we even stopten bij de kerk om de benen te strekken. Na 10 minuten gingen we weer op pad. Dwars door Noord Beveland kwamen we aan bij de Zeelandbrug. Het klimmetje om deze iconische brug op te komen kan best pittig zijn, maar met de wind in de rug vlogen we de brug op. Met het ongeluk van een aantal weken in ons achterhoofd fietsten we voorzichtig naar Zierikzee (6) waar we een foto maakten. Het laatste stuk voordat we zouden lunchen was een prachtige route naar Brouwershaven (7) waar ik nog niet gefietst had. Via Schuddebeurs, Noordgouwe en Zonnemaire kwamen we aan in Brouwershaven. Met 80 kilometer op de teller waren we op de helft, tijd voor de lunch!

De lunch werd verzorgd door vrouw en dochtertje van één van de deelnemers. De gesmeerde broodjes smaakten heerlijk, en ook het glas cola was goed op smaak. Als klap op de vuurpijl werden er bockworsten opgewarmd die met veel goedkeuring werden opgegeten door de inmiddels hongerige fietsers. Met een bakje koffie en een banaan als toetje vertrokken we een uur later weer voor de tweede helft van de tocht.

Zoals ik dat eigenlijk altijd heb na zo’n pauze waren de eerste kilometers weer even wennen. Je merkt dat je al een tocht in de benen hebt zitten, en om dan weer op te starten is het gewoon maar rustig aan beginnen. Via Scharendijke en Serooskerke hadden we het stuk naar de Oosterscheldekering wind tegen. Het stuk bij Plompetoren was pittig, en inmiddels was het ook een stuk drukker geworden op de fietspaden. Het leek wel of niet iedereen zich meer aan de anderhalve meter hoeft te houden, maar wij probeerden dit ondanks de tegenwind en de vermoeidheid toch goed vol te houden door achter elkaar te fietsen bij tegenliggers.

De Oosterscheldekering was prachtig en het water wild. Bij het bord met de ronde-missen van de Tour de France moest er natuurlijk een foto genomen worden. De plaquette met de tekst “Hier gaan over het tij / de maan, de wind, en wij” blijf ik nog steeds bijzonder vinden als ik er langs fiets.

Op de Veerse Gat dam hadden we ook wind tegen, en bij het rekken en strekken van de benen bij Oranjezon liep één van ons een blessure op. De tocht zat er helaas na 125 mooie kilometers op. De vrouw en dochtertje werden gebeld om hem op te komen halen. Onze verrassing was groot toen er uit de auto een krat kwam met sportdrank en warme appelflappen! Het verzachte de pijn enigszins en na deze heerlijke versnapering reden we met z’n vieren het laatste stuk van de tocht. Door het bos bij de Mantelinge voelden we de kleine heuveltjes goed na de korte onderbreking. In Domburg (8) was het ouderwets druk. De wind kwam van zij, dus de duinen richting Westkapelle (9) hielden de wind wat tegen. We fietsten de Westkappelse Zeedijk op en dat ging nog best redelijk na zoveel kilometer. Het was er een drukte van jewelste met campers en badgasten en andere recreanten. We kregen de kilometers best aardig weg getrapt!

Na Westkapelle gingen we weer onderlangs de duinen naar Zoutelande. Op weg naar onze laatste stad van deze route, Vlissingen (10) pakten we nog een paar hoogtemeters. De Boulevard was afgesloten voor gemotoriseerd verkeer en dus konden we met een gangetje van 31km/u richting Michieltje.

De laatste loodjes wegen het zwaarst, maar bij mij was dat een dipje bij Zoutelande. Daarna ging het weer prima en met een paar kilometer te gaan kwam de euforie van het halen van de finish. Moe maar erg voldaan kwamen we terug aan in Middelburg. Een biertje zou me fantastisch gesmaakt hebben, maar omdat ik geen alcohol drink totdat ik weer terug ben van mijn fietstocht uit Spanje kreeg ik een Radler, en deze smaakte me ook buitengewoon prima! De frietjes smaakten ons allen uitstekend en na wat verhalen was het tijd om naar huis te gaan. Op de fiets natuurlijk.

Alle 174 kilometers voelde ik de volgende ochtend goed tijdens het werk. Ik had weinig spierpijn, maar voelde wel dat ik mijn lichaam flink op de proef had gesteld. Het was alsof ik een kater had maar niet gedronken had.

Op dinsdag ging het herstel al een stuk beter, en op woensdag zat ik weer op de fiets voor een rondje van 42 kilometer. De volgende dag was het hemelvaart en fietste ik weer 58 kilometer. Het was een prachtige dag om te fietsen, zoals de 500 andere fietsers ook dachten die ik tegen kwam.

Gisteren ben ik naar Goes gefietst om mijn gesponsorde fietsschoenen van Endura Sport op te halen. Bij de schoenen kreeg ik ook pedalen, en als laatste kreeg ik nog een blik met poeder wat ik in mijn bidon kan doen zodat ik tijdens het sporten voedingstoffen kan drinken. Fantastisch dat ik deze dingen gesponsord heb gekregen!

De komende week zal ik weinig fietsen zodat ik mijn energie wat kan sparen voor komende zaterdag 30 mei. Het beloofd een zware tocht te worden van 24 uur lang waar ik niet eens weet waar ik naar toe zal gaan fietsen. Ik heb een aantal routes gemaakt zodat ik een eindpunt heb waar ik naar toe kan fietsen. Deze routes zijn wel gemaakt met het idee dat de wind uit het zuiden, westen of noordwesten komt. Zoals het weerbericht er nu uitziet lijkt de wind uit het noorden of oosten te komen. Dit zou mij wel eens zeer kunnen beperken in het aantal kilometers wat ik wil gaan fietsen. Vandaar dat ik de weersverwachting zo’n 4/5 keer per dag bekijk.

Natuurlijk ga ik er het beste van maken, maar het scheelt nogal of de wind zuidwest 4 is, of noordoost 3. België is nog steeds op slot, dus die kant kan ik niet op. We gaan het zien hoe het loopt, en ik ben erg benieuwd naar de hoeveelheid kilometers die ik kan fietsen binnen 24 uur!
Een uitgebreid verslag volgt uiteraard op deze blog.

Wil je me graag sponsoren? Dat kan nog steeds! Als je me per kilometer wilt sponsoren zal ik extra gemotiveerd zijn om zoveel mogelijk kilometer te fietsen. Ik zal je na afloop dan een tikkie sturen. Sponsoren kan al vanaf 1 cent per kilometer. (een vast bedrag kan natuurlijk ook)

https://www.inactievoorms.nl/actie/martijn-de-ridder