Bijna aanrijding met 3 herten, een grijze auto en een mega donatie!

Waar ik vorige week een hele ronde langs het Veerse Meer door de regen fietste, zou het afgelopen zaterdag een mooie droge dag worden met weinig wind. Ik had een rondje Walcheren in gedachten, ongeveer even ver als vorige week maar met iets meer hoogtemeters.  Op vrijdagavond printte ik de route uit (handig om aan het stuur te hangen) en de volgende ochtend begon ik na het ontbijt uitgerust in de schemer aan de grote trainingsronde.

Vanaf Veere fietste ik naar Vrouwenpolder, daar reed ik via het prachtige Oranjezon naar de Mantelinge bij Oostkapelle. Ik was blij met het profiel op mijn banden, het leek af en toe wel een mountainbike track! De route liep dwars door het bos, door de bomen heen begon het een beetje te miezeren. Het grote voordeel van een fietstocht op zaterdagochtend in oktober is dat er heel weinig mensen zijn. Dat er wel andere bezoekers in het bos zijn, bleek al gauw. Na een bocht botste ik bijna op 3 volwassen herten inclusief gewei. Best een indrukwekkend gezicht! De herten vonden mij iets minder indrukwekkend denk ik want ze bleven lang staan. Omdat ik niet de beste fotograaf ben met een telefoon was ik toch te laat en waren de foto’s eigenlijk te slecht om met jullie te delen.

De slechte foto van de herten.

Na dit kleine avontuur begon het grote avontuur. Via Domburg reed ik naar Westkapelle. De verhalen over ‘de Zeedijk met windje tegen’ bleken te kloppen. Het was windkracht 6 en ik had hem pal tegen. Ik vond dat ik halverwege de Zeedijk wel een keertje mocht stoppen voor een foto en daarna ploeterde ik voort, wetende dat er straks bij mijn fietstocht een gedeelte van een paar honderd kilometer zal zijn waar ik waarschijnlijk continu wind tegen zal hebben.

Eenmaal onderlangs de duinen merkte ik weinig meer van de wind. Het fietspad was echt fantastisch mooi! De miezer was opgehouden, een klein zonnetje brak door de dichte bewolking en met wat herfstbladeren op de grond was het een prachtige rit! Af en toe een beetje uitkijken voor wat zand wat op het pad was geblazen, maar dit was een erg leuk stukje om te fietsen zo in de luwte van de duinen.

Bij Zoutelande sloeg ik linksaf richting Meliskerke. De molen stond mooi in het zonlicht met een typische Nederlandse lucht erachter. Ook hier moest ik weer een foto van schieten natuurlijk. Bij het pakken van mijn telefoon kreeg ik een email van Stichting MS Research dat er een anonieme donatie van €100,- was gestort! Ik blijf het bijzonder vinden dat mensen zoveel geld storten voor het goede doel. Hierdoor werd ik natuurlijk nog gemotiveerder om verder te trappen. Met een lekkere snelheid (want inmiddels had ik wind mee) vloog ik over het prachtige Walcherse land. Biggekerke, Koudekerke, Middelburg en via Gapinge weer terug naar Veere. Uiteindelijk heb ik 55 kilometer gefietst en 10 dorpen gezien, een mooie rit die ik zeker nog eens over zal doen!

 De molen van Meliskerke

Dan een kleine update over mijn ‘supermarkten-actie’ waarbij de supermarkt gelegenheid geeft aan de mensen die de lege flessen inleveren om het statiegeld bonnetje in een box te stoppen. Aan het eind van een periode (een maand, of soms langer) worden alle bonnetjes dan gescand en wordt het bedrag op mijn actiepagina bijgeschreven. Een manier van sponsoren die ik bij een andere sponsoractie heb afgekeken, maar beter goed gekopieerd dan slecht bedacht...

Naast het feit dat dit best wel eens een mooi bedrag kan opleveren krijg ik ook de gelegenheid om mijn A4’tje met informatie over mijn sponsortocht op te hangen. Hierdoor kan ik veel mensen bereiken met informatie over mijn tocht om geld op te halen voor onderzoek naar MS. Vandaar dat ik de afgelopen paar weken langs verschillende supermarkten ben gegaan om te vragen of ik hier gebruik van mag maken.

Nu kan ik lang niet bij iedere supermarkt mijn formulier ophangen wegens verschillende redenen, maar deze week kreeg ik een belletje van de Jumbo uit Oostkapelle dat ik mijn actieformulier ook daar een tijdje op mag hangen komende zomer. Echt heel fijn! Ook bij de Albert Heijn op de Pottenbakkerssingel in Middelburg mag ik mijn formulier ophangen deze zomer. En vanaf 1 november (dat is volgende week al!) mag ik een periode mijn A4’tje ophangen bij de Albert Heijn in de Veersche Poort, Middelburg. Ik wil deze supermarkten vanaf hier nu al bedanken, en natuurlijk wil ik jullie allemaal oproepen hier massaal de lege flessen in te leveren, en het bonnetje in de daarvoor bestemde doos/brievenbus/box te stoppen!

Als laatste wil ik graag iemand bedanken die een erg grote donatie heeft gestort. Deze donatie is anoniem gedaan. Het bedrag van €500,-  maakt dat we precies een maand na het opzetten van de actiepagina al ruim €2000,- hebben opgehaald. Echt gigantisch!

Nu vind ik iedere donatie schitterend. En een donatie van €5,- kan voor de één even veel waard zijn als een donatie van €500,- voor de ander. Voor mij is deze donatie dan ook even veel waard als iedere andere, maar voor het onderzoek naar MS wordt er wel echt naar de cijfers gekeken. Daarom vind ik dit toch echt het vermelden waard.

Vanmiddag heb ik een kort ritje gemaakt om intensief te trainen. Van Veere naar Vlissingen en weer terug. Het Vlissings Jaagpad zal ik nooit als mijn favoriete fietspad bestempelen, en met windkracht 7 tegen de wind in fietsen is dan ook echt geen pretje. Gelukkig kon ik in Vlissingen omkeren en vloog ik over het asfalt terug naar huis.

Dat fietsers overal voorrang hebben in Gemeente Middelburg heeft mij als automobilist vaak verbaasd. Ook als fietser begrijp ik het nog niet helemaal, want ik blijf bij mijn mening dat het verkeer er niet veiliger op wordt als je als fietser zomaar overal voorrang hebt. Een mevrouw in een grijze auto deelde mijn mening, maar niet de weg waar ze volgens de bordjes toch echt ‘te gast’ is. Gelukkig werken mijn fietsremmen goed, en heb ik voor de zekerheid een helm op.

Hoe het afliep met de mevrouw en de grijze auto? Die haalde ik even later natuurlijk gewoon netjes weer in. Al die langzame fietsers daar op de Kaai in Middelburg waar je als automobilist altijd maar achter zit...