54 Kilometer door de miezer.

-English below-


Zoals ik jullie in mijn vorige blog vertelde was mijn eerste grote ronde van bijna 2 weken geleden net een paar kilometer te groot (of eigenlijk ben ik iets te hard van start gegaan) Dit wilde ik vorige week anders doen.

Op donderdag heb ik lekker een uurtje hard gefietst, op vrijdag stond de fiets mooi in de garage om krachten te sparen want op zaterdag zou ik voor het eerst rond het Veerse Meer gaan fietsen. Iets wat ik één keer in mijn leven heb gedaan toen ik nog echt jong was. Ik zal me het laatste stuk over de Veerse Gat dam met regenwind altijd blijven herinneren! Met dit in het achterhoofd besloot ik op vrijdagavond om met dat stuk de volgende morgen te starten.

Blij van de energie om dit ‘nieuwe kleine avontuur’ te starten stond ik op. Al gauw had ik door dat het een beetje regende, maar dit zou vast snel over gaan. Na het ontbijt vertrok ik in de schemer met een goed gevulde bidon en een banaan aan mijn tocht rond het Veerse Meer.
Ik was nog geen 500 meter onderweg of ik voelde al nattigheid aan mijn achterste. Omdat er zoveel water op de weg lag en ik geen spatborden op mijn mountainbike heb was ik na een halve kilometer al nat tot op de onderbroek. Dat beloofde nog een lange tocht van 54 kilometer te worden!

Gelukkig stond er weinig wind, en met de vorige rit nog vers in het geheugen (en in de benen!) begon ik rustig aan mijn rondje. Het uitzicht was niet echt fantastisch, maar het was wel heerlijk rustig op de weg. De route die ik via fietsknooppunten in elkaar had gezet bleek niet helemaal te kloppen, maar omdat er toch niemand door de druilerige regen op pad was heeft niemand mij 3 keer over dezelfde rotonde zien fietsen op zoek naar 'bordje nummer 11’ in de buurt van Kamperland.

Via Kortgene kwam ik eindelijk aan bij het Veerse Meer. Het zag er heel sereen uit. Een foto schieten bleek lastiger dan gedacht omdat mijn handen inmiddels goed verkleumd waren van de kou en de regen. Ook mijn iPhone had het minder goed naar z’n zin in een natte regenjas, zelfs het boterhamzakje waar ik hem in had gestopt bleek niet helemaal te helpen. 

                                         Een hele grijze dag om te fietsen!

Nadat ik de sluizen was gepasseerd fietste ik richting Wolphaartsdijk waar ik de omgeving herkende omdat ik daar vorig jaar tijdens mijn vrijgezellenfeest op een Solex in de zon had gereden. Deze rit leek daar totaal niet op, maar toch had ik het nu ook naar mijn zin. Ik was alweer bijna rond het meer gefietst en had eigenlijk nog wat energie over, dit trainingsrondje ging erg lekker!

Thuis gekomen trok ik buiten mijn natte kleren uit en stapte ik onder de douche. Wat is zo’n warme douche dan heerlijk! Uiteindelijk bleek ik 54 kilometer te hebben gefietst met een gemiddelde van zo’n 23km/u. Bijna dezelfde rit als de week ervoor, maar nu kwam ik een stuk minder moe thuis. Voldaan plofte ik op de bank met een bakje kwark met honing.

Buiten het trainen om ben ik natuurlijk ook druk bezig met het vergaren van sponsors en het opzetten van sponsoracties. Zo kreeg ik te horen dat ik in juni en juli mijn formulier met de actie mag ophangen bij de Albert Heijn in het centrum van Middelburg zodat mensen de bonnetjes van de lege flessen in de box kunnen doneren. Echt superfijn! Ook heb ik bedacht om in het voorjaar 24 uur achter elkaar te fietsen. Dit om mijn actie van september onder de aandacht te brengen en om nog een extra centje te verdienen voor Stichting MS Research. Jullie zullen hierover ongetwijfeld nog meer horen!

Het persbericht waar ik in de vorige blog over schreef is ook bijna af. Hopelijk zullen jullie binnenkort niet de enigen meer zijn die van deze actie afweten. Met een beetje geluk (en hulp) hoop ik regionale bladen te bereiken. En misschien zelfs een paar landelijke dagbladen!

Morgen wordt er weer een grote ronde gefietst (al heb ik deze week al 2 keer 30km. In de benen zitten) en ongetwijfeld zal ik wel weer iets meemaken. Over die belevenissen zal ik de volgende keer schrijven.

Voor nu ontzettend bedankt voor het doneren op de actiepagina en voor het volgen op Facebook, Instagram en Twitter. We hebben bij elkaar al meer dan €1400,- opgehaald voor Stichting MS Research!

As I wrote in my previous blog, my first big ride was just a couple of kilometres too big for me. I started a bit too fast and I wanted to do things differently this time.

On Thursday I cycled for about an hour pretty fast. On Friday I left my bicycle in the garage to safe some power for Saturday since my plan was to cycle around Lake Veere. I’ve done that circle once before in my life when I was very young, and I’ll always remember the last bit on a long dam along the coast when it was very windy. That’s why I decided on Friday evening to start with that bit so that I would have tailwind there.

It gave me so much energy to start this ‘new little adventure’ that I woke up early. Soon enough I noticed the rain on the window, but it would be dry very soon, I hoped a bit too ambitiously. After breakfast I started my trip with my waterbottle filled and a banana in my pocket.

After only 500 meters I felt that my bottom was wet. There was lots of water on the road and since I don’t have any mudguards on my bike my underpants were very wet already! It promised to be a very long 54 kilometres.

Luckily there wasn’t much wind, and with my previous trip in mind (and in my legs) I started slowly to ride around Lake Veere. The views weren’t very memorable but it was nice and quiet on the road. The route I had planned turned out not to be exact, but because it was drizzling rain and no one was on the road, nobody saw me taking the roundabout for 3 times in a row looking for ‘sign number 11’.

Via a little town called Kortgene I finally reached the lake. It looked very serene! Taking a picture was a bit harder then expected. My hands were cold from the rain and my iPhone wasn’t very happy being wet.

After passing the locks I cycled towards Wolphaartsdijk where I recognized the area because this is where we rode our Solex in the sun on my bachelor party. This trip was completely different, but yet I was enjoying this one too. I was almost back in Veere and I still had some energy left, this training turned out to be pretty good!

Arriving at home I took off my clothes outside and took a nice and hot shower. A hot shower is so underrated when cycling in the rain for 2,5 hours!

In the end I cycled 54 kilometres averaging almost 23km/h. Almost the same ride as the week before, but this time I was a lot less tired. Satisfied with the good result I sat on the couch with some yoghurt and honey.

Next to training for the big trip I’m busy with getting sponsors and creating little fundraisers to sponsor my trip. I got a message this week from another local supermarket that I can hang a paper next to the RVM so people can put the empty bottle tickets in the box from the 1^st of June in Middelburg!
I also came up with an idea to go cycling for 24 hours straight next spring. You’ll hear more about this little fundraiser trip later this year.

The press release I wrote about in my previous blog is almost finished. I hope you won’t be the only people to know about this fundraiser soon. With a bit of luck (and help) I’ll reach some local newspapers and maybe even some national newspapers as well.

I’ve cycled another big round last Saturday again so I’ll tell you more about that one next time.

For now I’d like to thank you guys for donating on my fundraiser page, and for following me on Facebook, Instagram and Twitter. We’ve raised more then €1400,- for MS Research already!